Rybitwy

Rybitwy to podrodzina obejmująca gatunki ptaków występujące na całym globie. Najmniej licznie występują one w klimacie tropikalnym. Na siedliska wybierają obszary wodne, zarówno wybrzeża mórz i oceanów, jak i zbiorniki śródlądowe (jeziora, stawy, doliny rzek, bagna itp.). Rybitwy najlepiej czują się w miejscach trudno dostępnych z lądu, położonych z dala od ludzi i drapieżników. 

W Polsce występują na terenach nizinnych, m.in. na Roztoczu (rybitwa białowąsa), na Bagnach Biebrzańskich i w Parku Narodowym Ujście Warty (rybitwa białoskrzydła).

Rybitwy to ptaki terytorialne gnieżdżące się zarówno pojedynczo, jak i w koloniach składających się z kilku lub kilkudziesięciu par osobników. W jednym siedlisku często znajdują się różne gatunki rybitw, rzadziej mewy.

Rybitwa żywi się niewielkimi zwierzętami. Chętnie spożywa zarówno inne ptaki, jak i ryby, ssaki, skorupiaki, mięczaki, pierścienice i owady. 

W jej diecie znajdują się też rośliny. W przeciwieństwie do mewy, rybitwa nie je jednak padliny czy odpadów. Nie lubi pływać, ale jest za to doskonałym lotnikiem. Pokarm zdobywa w trakcie pikowania pionowo w wodę. Rybitwom zdarza się też bierne nurkowanie oraz łapanie owadów w locie. 

Rybitwa żyje nawet do 30 lat. 

Rybitwy to zwierzęta o dość charakterystycznym wyglądzie. Cechuje je smukłe i wydłużone ciało pokryte w przeważającej części białymi piórami. Ptaki mają dość krótkie nogi niepozwalające na szybkie przemieszczanie się po lądzie. Ich ogony są krótkie, lekko rozwidlone i poprzetykane czarnym upierzeniem. Rybitwy wyróżnia duża głowa z dość długim, prostym i ostro zakończonym dziobem.

W Polsce ścisła ochrona dotyczy gatunków takich jak rybitwa krótkodzioba, rybitwa wielkodzioba, rybitwa czubata, rybitwa różowa, rybitwa rzeczna, rybitwa popielata, rybitwa białoczelna, rybitwa białowąsa, rybitwa czarna i rybitwa białoskrzydła. Ich bezpieczeństwu zagrażają m.in.:

Rybitwy i mewy to dwie podrodziny zaliczające się do tej samej rodziny mewowatych (Laridae). Przedstawiciele obu podrodzin różnią się między sobą wyglądem i zachowaniem. Rybitwy są mniej masywne od mew. Mają mniej zaokrąglony kształt głowy, ogona skrzydeł i całego ciała oraz krótsze nogi. Osobniki można rozróżnić również na podstawie wydawanych przez nie dźwięków. Głos mewy przypomina płaczliwe zawodzenie, a rybitwa emituje krótsze, ostrzejsze i bardziej urywane odgłosy. 

Rybitwy zaliczają się do ptaków migrujących. Uznaje się, że rybitwa popielata jest rekordzistką pod względem długości „podróży”. Przemieszczając się pomiędzy lęgowiskiem a zimowiskiem, może pokonać odległość ok. 70-80 tys. km. 

Najlepiej rozpoznawalna w Polsce rybitwa rzeczna odlatuje na zimę w kierunku południowym i dociera prawdopodobnie aż do Afryki.