Lama

Aktualizacja

Lama (Lama glama) jest ssakiem z rodziny wielbłądowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej, szczególnie z Andów. Jest blisko spokrewniona z alpaką, guanako i wikunią. Lamy są udomowione od tysięcy lat i wykorzystywane przez ludność andyjską jako zwierzęta juczne, źródło mięsa oraz wełny. Dorosłe lamy są znane ze swojej inteligencji, łagodnego usposobienia oraz zdolności do przystosowania się do surowych warunków górskich.

Lama.
Lama. 123RF/PICSEL

Lama - najważniejsze informacje

Rodzaj:
lama
Rodzina:
wielbłądowate
Rząd:
Cetartiodactyla
Gromada:
ssaki
Typ:
strunowce
Królestwo:
zwierzęta

W naturalnym środowisku lama występuje tylko w Ameryce Południowej. Po raz pierwszy ten gatunek został udomowiony w Peru. Obecnie żyje również w Boliwii, Argentynie i Chile na otwartych lub porośniętych krzewami obszarach na wysokości około 2300-4000 m n.p.m. 

Lama została sprowadzona do Europy, a także do USA i Kanady. Jej hodowla cieszy się dużą popularnością. 

Czy lama pluje? Tryb życia i zachowanie

Lamy, mimo swojego niewinnego wyglądu, mogą być agresywne. Takie zachowania dotyczą przede wszystkim samców, którzy walczą o dominację lub względy samicy. W tym celu używają kła zlokalizowanego w górnej szczęce oraz przekształconego siekacza. 

Zdarza się, że ten system obrony jest stosowany także wobec ludzi, dlatego hodowcy usuwają tego zęba u młodych osobników. 

Lama żywi się przede wszystkim trawą, a także liśćmi i mchami. Dość często obgryza korę z drzew oraz krzewów oraz wybiera krzewinki wysokogórskie. Zwierzęta hodowlane są karmione przede wszystkim sianem i zielonką z dodatkiem treściwej paszy. Z wełny lam wytwarza się głównie liny oraz dywany. W dotyku jest ona zdecydowanie bardziej szorstka niż runo alpak (Vicugna pacos).

Lamy żyją w grupach, które składają się z jednego dominującego samca, samic oraz młodych. Pierwsze z nich bronią terytorium i w tym celu toczą walki z innymi osobnikami, które im zagrażają. Charakterystyczną oznaką zdenerwowania tych zwierząt jest plucie. Nie robią tego śliną, a wydzieliną z żołądka, która ma nieprzyjemny zapach. Lama podczas plucia zawsze próbuje trafić w oczy swojego przeciwnika, aby go chwilowo oślepić i tym samym zyskać przewagę. 

Jak wygląda lama?

Wyróżnia się kilka odmian lam, które różnią się od siebie przede wszystkim umaszczeniem. Mogą mieć czarną, brązową, a także białą i kremową sierść. Dla tego gatunku charakterystyczna są długie kończyny oraz smukła szyja. Rozrośnięte opuszki zdecydowanie ułatwiają poruszanie się po górzystym terenie. W poszukiwaniu odpowiednich pastwisk zwierzę to może pokonać wiele kilometrów. 

Okres godowy u lam trwa cały rok. Samice mają owulacją indukowaną, która polega na uwalnianiu komórki jajowej podczas kopulacji. Ciąża trwa 360 dni i na świat przychodzi zazwyczaj jedno młode. Przez około 4 miesiące pozostaje ono pod opieką matki. Dojrzałość płciową samice osiągają po ukończeniu roku, a samce dopiero po 3 latach. 

Średnia długość ciała lamy to 120-150 cm, a wysokość w kłębie wynosi 110-120 cm. Dorosłe osobniki ważą od 130 do nawet 250 kg. 

Średnia długość życia to około 30 lat. Lama może przenieść ładunek o wadze do 45 kg, jednak w trakcie dłuższych tras nie powinien on być cięższy niż 30 kg. Jest w stanie pokonać dystans 15 – 20 km dziennie.

Ciekawostki o lamie

  • Pierwsze lamy zostały udomowione około 4000-5000 lat p.n.e. w okolicach jeziora Titicaca w Andach. 
  • Odchody tych zwierząt są wykorzystywane przez rdzennych mieszkańców Ameryki Południowej jako opał. Jest to możliwe dzięki temu, że lamy zawsze oddają kał w tym samym miejscu. Po wysuszeniu ma on dobre właściwości opałowe.
  • Lamy porozumiewają się między sobą za pomocą charakterystycznych dźwięków. W tym celu także kładą lub podnoszą uszy. 
  • Lama została skrzyżowana z dromaderem po raz pierwszy w 1995 roku w Dubaju. W ten sposób naukowcy stworzyli nowy hybrydowy gatunek o nazwie cama. Wyróżnia się także odmianę huarizo (połączenie lamy i alpaki) oraz pacovicuna (lama i wikunia).
  • Krew tego zwierzęcia zawiera dużą ilość hemoglobiny. Jest to białko odpowiedzialne za transport tlenu z płuc po całym organizmie. Dzięki temu ciało lamy jest przystosowane do funkcjonowania na wysokościach, gdzie występuje niski poziom tlenu.
  • Lama jest narodowym symbolem Peru. Widnieje nie tylko na monetach i znaczkach, ale także na wielu pamiątkach i innych produktach stworzonych z myślą o turystach.
  • W Ameryce Południowej jedynym zagrożeniem dla lam są pumy. W Ameryce Północnej hodowle są natomiast atakowane przez kuguary oraz niedźwiedzie. 
  • Lamy (oraz alpaki) wykorzystuje się coraz częściej jako zwierzęta terapeutyczne. Mają dobry wpływ na pacjentów z różnymi zaburzeniami zdrowotnymi. Mogą także pomóc w trakcie resocjalizacji oraz podczas leczenia uzależnień. 
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas