Kuna domowa
Kuna domowa (Martes foina) to mały drapieżnik z rodziny łasicowatych, występujący w Europie i Azji. Charakteryzuje się smukłym ciałem, krótkimi nogami i długim, puszystym ogonem. Ma brązowe futro z białą plamą na gardle. Kuna domowa często zasiedla tereny w pobliżu ludzkich osiedli, gdzie szuka schronienia na strychach, w budynkach gospodarczych czy w ogrodach. Jest wszystkożerna, żywi się zarówno małymi ssakami, ptakami, owocami, jak i owadami. Kuna domowa jest znana z tego, że może powodować szkody, przegryzając kable w samochodzie czy izolacje w budynkach.
Kuna domowa - najważniejsze informacje
Kuny domowe występują w strefie klimatu umiarkowanego. Można je spotkać w niemal całej Europie, a także w Azji oraz w stanie Wisconsin w USA. Kuny domowe żyją również w Polsce.
Te zwierzęta z rodziny łasicowatych stanowią gatunek synantropijny. Oznacza to, że przystosowały się do życia w środowisku silnie zmienionym przez człowieka. Dlatego jako miejsce do żerowania i rozrodu wybierają zarówno tereny rolnicze, znajdujące się blisko wody, skraje lasów, jak i w centra dużych miast.
Gdzie żyją i co jedzą kuny?
Kuny domowe to zwierzęta drapieżne. Są aktywne w nocy i to wtedy zdobywają pożywienie. Polują na gryzonie, żaby, zające i owady. Żywią się również ptakami i ich jajami. Ważnym elementem diety kun domowych są także owoce. To zwierzęta, które wyrządzają szkody w gospodarstwach, gdyż chętnie żywią się drobiem.
Kuna domowa może założyć swoje gniazdo w kępach chrustu, przy starych drzewostanach, a nawet w norze innego zwierzęcia. Jednak lubi żyć blisko człowieka. Dlatego jako miejsce kryjówki wybiera często szczeliny w izolacji cieplnej budynków i podbitce dachowej, oraz piwnice i strychy. Zdarza się, że buduje swoje gniazdo pod maską samochodu.
Drapieżniki te znaczą swój teren kałem i moczem. Do zbliżeń między samcami i samicami kun domowych dochodzi najczęściej w lipcu i sierpniu („dodatkowa” ruja przypada na luty). Ciąża u tych zwierząt trwa długo – do 9 miesięcy. Po tym czasie samica rodzi od 2 do 8 (zazwyczaj 4 lub 5) młodych. Tuż po urodzeniu potomstwo kun jest ślepe, a oczy otwiera dopiero po miesiącu. Matka karmi młode do 3 miesięcy od chwili narodzin. Kuny domowe dojrzałość płciową osiągają w wieku 2 lat.
Jak wygląda kuna?
Samce kun domowych ważą do 2,5, a samice do 1,5 kg. Długość ciała tych zwierząt wynosi do ok. 50 cm, do czego dochodzi jeszcze ogon mający do 30 cm. Kuny domowe wyróżnia:
- wydłużony tułów,
- krótkie, ale masywne nogi, które pozwalają im skakać na wysokość nawet 3 m,
- ostre zęby,
- masywna głowa,
- rozwidlona, biała plama na szyi, która sięga przednich nóg,
- nagie opuszki palców i stóp,
- brązowa sierść.
Czy kuny są pod ochroną?
Kuny domowe mają status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych – nie są zagrożone wymarciem. Uważa się je za szkodniki. W Polsce jest to zwierzę łowne z wyznaczonym okresem polowań.
Kuny domowe mają swoich naturalnych wrogów. Są to większe od nich drapieżniki. Czyhają na nie wilki, borsuki czy niedźwiedzie. Kuny domowe boją się też psów.
Jak odstraszyć kuny?
- Ten gatunek kun sprowadzono do Wisconsin w USA, by były zwierzętami domowymi. Jednak szybko przystosowały się one do tamtejszych warunków naturalnych. Dziś w tym stanie żyje mała populacja kun domowych.
- Dawniej, aby odstraszyć kuny, trzymano w pobliżu domów borsuki. W gospodarstwach, aby odstraszyć te szkodniki, wykorzystywano również odchody wilków, lisów i niedźwiedzi.
- Kuna domowa może wyrządzić poważne szkody w każdym domu. Zwierzę to jest znane z uszkadzania ocieplenia dachu i przegryzania kabli instalacji elektrycznej – również w samochodzie.
- Kuny są wszystkożerne, dlatego zagrażają zarówno przydomowym ogródkom jak i gospodarstwom. Jedzą owoce (wiśnie, czereśnie, gruszki, jagody), a także króliki, gołębie, kury i inne ptactwo gospodarskie.
- Te drapieżniki przenoszą groźne dla człowieka drobnoustroje i mogą zarazić wścieklizną.
- To, że kuna domowa rozgościła się w domu, można poznać po wydawanych przez nią odgłosach. W nocy wydaje dźwięki przypominające płacz dziecka, a poza tym biega, skacze i wspina się.
- Inna nazwa kuny domowej to kamionka.
- Na kuny domowe można polować od 1 września do końca marca.
- Wyróżnia się aż 11 podgatunków kuny domowej.
- Kuny domowe mają wrodzony instynkt gonienia za ofiarą. Dlatego, kiedy znajdą się w kurniku, nie mogą się powstrzymać przed polowaniem na ptactwo – w ciągu jednej nocy mogą zabić całą hodowlę.