Hiacynt
Hiacynty (Hyacinthus L.) to ozdoby domów i ogrodów w różnych częściach świata. Są popularne również w Polsce. Hiacyny rosną w grupach, na słonecznych stanowiskach.
Hiacynt - najważniejsze informacje
Ojczyzną hiacyntów jest Azja Mniejsza i Środkowa oraz wschodnia część basenu Morza Śródziemnego. W środowisku naturalnym rośliny te występują dziś na obszarach od Bliskiego Wschodu po północno-wschodni Iran.
Ze względu na atrakcyjne kwiaty stały się ozdobą zarówno domów, jak i ogrodów w różnych częściach świata. Hiacynty są popularne w uprawie ogrodowej również w Polsce.
Rośliny te rosną w grupach i na słonecznych stanowiskach. Do rozwoju i kwitnienia jest im potrzebna temperatura od ok. 18 do 22 °C.
Jak wyglądają hiacynty?
Hiacynty to rośliny cebulowe, które dorastają do 40 cm wysokości. Ich gruby pęd to tzw. głąbik, czyli pozbawiona szyjki łodyga.
- Liście tej rośliny są mięsiste, równowąskie, błyszczące. Mają zwykle długość do 30 cm – są niemal tak samo wysokie jak sam hiacynt.
- Kwiatostan jest okazały i kolorowy. Tworzą go dzwonkowate kwiaty, które mogą być niebieskie, różowe, czerwone, żółte, pomarańczowe, łososiowe, fioletowe lub białe. Jeden okaz zdobi zwykle do 20 kwiatowych dzwonków. To, jak duży jest kwiatostan rośliny, zależy m.in. od wielkości jej cebuli. Kwiaty hiacynta wydzielają wyrazistą, mocną i ciężką woń – dla niektórych zapach ten jest przyjemny, a dla innych uciążliwy.
Popularne odmiany hiacyntów
- Hiacynt wschodni to gatunek tej rośliny, który najlepiej czuje się w polskim klimacie. W zależności od odmiany może mieć m.in. niebieskie (‘Blue Jacket’), różowe (‘Pink Pearl’), fioletowe (‘Amethyst) i żółte (‘City of Haarlem’) kwiaty. Na kwiatostan rośliny składa się od 10 do 15 „dzwonków”.
- Hiacynt Litwinowa osiąga do 25 cm wysokości. Jego kwiaty mogą mieć odcienie od zielononiebieskiego po liliowoniebieski. Są zebrane w gęste grona. Składa się na nie od 3 do 13 dzwonkowatych kwiatów.
- Hiacynt zakaspijski pochodzi z terenów położonych między Turkmenistanem i zachodnim Iranem. Ma mięsiste, podłużne liście i kwiaty zebrane w luźne grona. Kwiatostan hiacynta zakaspijskiego może być błękitny lub jasnoniebieski.
Jak uprawiać i pielęgnować hiacynty?
Hiacynty sadzi się w miejscach słonecznych (ewentualnie delikatnie zacienionych) i osłoniętych od wiatru. Służy im lekka, lekko kwaśna lub zasadowa i żyzna gleba.
- Podlewanie – ziemia, w której rośnie hiacynt, musi przez cały czas pozostawać wilgotna. Zaleca się, aby podlewać te rośliny raz w tygodniu lub raz na 10 do 14 dni, jeżeli są uprawiane w gruncie. Nawadniając je, nie można moczyć ich cebul – prowadzi to do ich gnicia.
- Nawożenie – hiacynty można nawozić aż do momentu, w którym przekwitną – wystarczy jedna dawka nawozu. Nie jest to jednak konieczne w przypadku młodych roślin. Starsze okazy, które nie były przesadzane od kilku lat, nawozi się także jesienią – na przełomie września i października.
Gdy hiacynt przekwitnie, to należy od razu usunąć zwiędły kwiatostan. To samo należy zrobić z liśćmi, kiedy obumrą. Dzięki temu roślina będzie mogła przezimować w gruncie, czerpiąc zapasy składników odżywczych z cebuli.
Hiacynty nie są w Polsce pod ochroną. Zagrażają im szkodniki, z których najgroźniejsze są węgorek niszczyk i rozkruszek korzeniowy. To rośliny narażone na choroby grzybowe, a zwłaszcza na chorobę pierścieniową hiacyntów, zgniliznę korzeni i cebul oraz na szarą pleśń. Bywa, że chorują również na nekrozę. Jest to choroba wirusowa przenoszona przez mszyce.
Ciekawostki o hiacyntach
- Nazwa „hiacynt” pochodzi od imienia księcia Sparty – Hiacynta. Miał on być kochankiem Apollina i obiektem westchnień boga Zefira. Ten drugi zabił księcia z zazdrości. Na grobie Hiacynta wyrosły kwiaty, które dziś nazywa się hiacyntami. Historię tę opisał Owidiusz w „Metamorfozach”
- W XVII wieku cebulki hiacyntów kosztowały majątek.
- W Polsce hiacynty zaczęto uprawiać w ogrodach botanicznych i na terenie prywatnych posesji w XIX wieku.
- Hiacynt to w tradycji chrześcijańskiej symbol pokory i skruchy.
