Australijskie zwierzęta zagrożone. Które najbardziej?
Oprac.: Katarzyna Nowak
W Australii żyje wiele endemicznych gatunków. Równocześnie zwierzęta niespotykane nigdzie indziej na świecie znalazły się w niebezpieczeństwie. Oto lista australijskich gatunków, które z różnych powodów wymagają natychmiastowej ochrony.
Koala australijski
Koala australijski to jeden z najbardziej rozpoznawalnych gatunków zamieszkujących wschodni region kraju. Od 1927 r. koala jest objęty całkowitą ochroną, ale obecnie gatunek jest narażony na wyginięcie. W ciągu kilkunastu lat populacja zmniejszyła się o ok. 30 proc. Zwierzęta te ucierpiały w ostatnich latach z powodu rozległych pożarów buszu, długotrwałych susz i utraty siedlisk, która jest wynikiem prowadzenia masowych wycinek. Koala australijski większość swojego życia spędza na drzewach eukaliptusowych, dlatego utrata terenów leśnych przyczynia się do zmniejszania populacji. Niektóre osobniki umierają też na skutek zakażenia chlamydią.
Na niektórych obszarach Australii odnotowuje się jedynie kilka par tego gatunku.
Mrówkożer workowaty
Mrówkożer workowaty (Myrmecobius fasciatus) to niezwykłe zwierzę, które pierwotnie występowało na rozległych obszarach południowej Australii. W XIX populacja została znacznie zredukowana, a główną przyczyną tego zjawiska były zmiany w środowisku. Jeden z dwóch podgatunków mrówkożera wymarł w tym czasie. Obecnie zagrożeniem dla mrówkożerów workowatych jest utrata siedlisk i obecność innych drapieżników, które wypierają te małe ssaki z miejsc bytowania.
Ze względu na coraz dotkliwsze upały te charakterystyczne zwierzęta żerują krócej, co może wpłynąć na całą krajową populację.
Mrówkożer workowaty jest obecnie zagrożony wyginięciem. Zwierzęta są objęte ochroną (stworzono specjalne tereny ochronne), ale liczba przedstawicieli tego gatunku ciągle spada.
Kanguroszczur długonogi
Kanguroszczur długonogi występuje w lasach południowo-wschodniej Australii. Zwierzęta te są wpisane do Czerwonej księgi gatunków zagrożonych i określa się je jako zagrożone wyginięciem. Zwierzęta tracą siedliska, a zjawisko to nasiliło się szczególnie w latach 2019-2020. Eksperci uważają, że kanguroszczur odegrał kluczową rolę w odbudowie zniszczonych w wyniku klęski obszarów (w odchodach zwierząt znajdowały się zarodniki grzybów).
Co ciekawe, kanguroszczur długonogi został opisany jako gatunek dopiero w 1980 r. Obecnie w Australii występuje ok. 2500 przedstawicieli tego zagrożonego gatunku.
Drzewnica górska
Drzewnica górska to zwierzę krytycznie zagrożone wyginięciem. Szacuje się, że przetrwało ok. 2600 tych zwierząt, z czego zdecydowana większość zamieszkuje Park Narodowy Góry Kościuszki. Zasięg występowania tych workowców jest bardzo mały. Z powodu fragmentaryzacji obszarów drzewnica górska traci siedliska, ale to niejedyny problem tego maleńkiego zwierzęcia. Ssakom zagrażają też topniejące pokrywy śnieżne oraz koty domowe.
Drzewnica górska wpada w stan hibernacji i może w nim trwać przez wiele miesięcy. Zwierzęta nie tolerują jednak zbyt wysokich temperatur, a to dodatkowy czynnik, który może zagrozić tym zwierzętom. Naukowcy zastanawiają się nad przedłużeniem gatunku w niewoli.
Anthochaera phrygia
Koralicowiec królewski to ptak krytycznie zagrożony wyginięciem. Jest gatunkiem endemicznym i charakterystycznym dla regionu południowo-wschodniej Australii. Powszechnie uważa się ptaki te mają pozytywny wpływ na wiele innych gatunków, które żyją w pobliżu jego siedliska.
"Miodożerca" żywi się głównie nektarem z roślin. Ptaki te można spotkać głównie w lasach eukaliptusowych. Największym zagrożeniem dla tych ptaków jest wycinanie lasów, fragmentacja i degradacja ich naturalnych siedlisk. Na wolności żyje obecnie zaledwie 300 osobników.
Badacze w 2018 r. umieścili tego ptaka na siódmym miejscu listy australijskich ptaków, które najprawdopodobniej wyginą.
Łąkówka krasnobrzucha
Łąkówka krasnobrzucha to papuga krytycznie zagrożona wyginięciem. Gniazduje tylko w zachodniej Tasmanii, zimuje w południowej Australii. Z powodu nieudanego rozrodu i niszczenia naturalnych siedlisk na potrzeby rozwoju rolnictwa, ptakom zagraża wymarcie w ciągu kilku lat. Jedynie wzmożona ochrona i programy rozrodu mogłyby uratować gatunek przed wygnięciem.