Czy płacisz podatek od psa lub kota? Uchylanie się od obowiązku grozi karą

Podatek od psa to opłata lokalna, która wbrew pozorom nie jest nowością - pojawiała się już od 1991 roku. Co ważne - nie jest on obowiązkowa w całej Polsce, ponieważ jej wprowadzenie zależy wyłącznie od decyzji poszczególnych gmin.

Innymi słowy - jeśli dana gmina zdecyduje się wprowadzić podatek od psa, to staje się on obowiązkiem jej mieszkańców. Jeśli natomiast rada gminy z niego zrezygnuje, właściciele psów nie muszą się nim przejmować.

W 2025 roku podatek obowiązuje m.in. w Szczecinie, Krakowie, Sopocie czy Inowrocławiu. Z kolei miasta takie jak Warszawa, Wrocław, Katowice czy Poznań nie pobierają już tej opłaty.

Wysokość podatku od psa nie jest jednakowa w całym kraju. Każda gmina może ustalić własną stawkę, jednak nie może ona przekroczyć limitu ustalonego corocznie przez Ministra Finansów.

W 2025 roku maksymalna stawka podatku od posiadania psa wynosi 178,26 zł rocznie.

Przykładowo:

• w jednej gminie może to być 50 zł,
• w innej - pełna stawka 178,26 zł.

Opłatę zazwyczaj należy uiścić do 30 kwietnia każdego roku, a jeśli pies trafi do właściciela w trakcie roku - podatek należy zapłacić w ciągu 2 miesięcy od nabycia zwierzęcia.

Płatności można dokonać:

• przelewem na konto urzędu,
• w kasie urzędu gminy,
• lub za pośrednictwem inkasenta (jeśli taki został wyznaczony).

Polskie prawo przewiduje kilka istotnych wyjątków, zwalniających z obowiązku opłaty. W 2025 roku nie muszą go płacić m.in.:

• seniorzy powyżej 65. roku życia, którzy prowadzą samotne gospodarstwo domowe,
• osoby z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
• osoby z orzeczeniem o jakimkolwiek stopniu niepełnosprawności, jeśli posiadają psa asystującego,
• rolnicy, ale tylko jeśli płacą podatek rolny i mają nie więcej niż dwa psy.

Zwolnienia te mają charakter społeczny i mają na celu nieobciążanie podatkiem osób w trudniejszej sytuacji życiowej.

Wbrew pozorom, brak opłaty nie pozostaje bez echa. W przypadku kontroli, właściciel psa, który nie dopełnił obowiązku, może zostać ukarany mandatem w wysokości do 500 zł. W bardziej skrajnych przypadkach - sprawa może trafić do sądu.

To dodatkowy argument, by zawczasu sprawdzić, czy nasza gmina pobiera taką opłatę i jak ją uregulować.

W odróżnieniu od psów nie istnieje w Polsce ogólny podatek od posiadania kota. Jednakże pojawia się inna forma opodatkowania - PCC, czyli podatek od czynności cywilnoprawnych.

Jeśli w 2025 roku kupujemy kota za kwotę powyżej 1000 zł od osoby fizycznej (czyli nie od hodowcy wystawiającego fakturę VAT), musimy:

• zapłacić 2% podatku od wartości zwierzęcia,
• złożyć deklarację PCC-3 w urzędzie skarbowym (online lub osobiście),
• zrobić to w ciągu 14 dni od zakupu.

Przykład: Kupując kota za 3000 zł, zapłacimy 60 zł podatku PCC.

Nie każda transakcja wiąże się z obowiązkiem zapłaty PCC. Zwolnione z niego są sytuacje, gdy:

• kot został adoptowany (np. ze schroniska),
• kot został podarowany, a jego wartość nie przekracza kwoty wolnej od podatku (aktualnie to 5733 zł dla darowizn od osób niespokrewnionych),
• zakupiony został od zarejestrowanej firmy lub hodowcy wystawiającego fakturę VAT.

W przypadku wykrycia nieopłacenia PCC urząd skarbowy może nałożyć sankcję w wysokości od 1/10 do nawet 20-krotności minimalnego wynagrodzenia.

Choć takie kary to rzadkość, warto mieć świadomość, że fiskus nie ma poczucia humoru w kwestiach podatkowych.

Posiadanie psa czy kota to nie tylko przywilej, ale i zobowiązanie - również w świetle przepisów podatkowych. Nie warto uchylać się od obowiązku i narażać na kary, zwłaszcza że wysokość podatków nie jest druzgocąca.