Wyjątkowy widok na Kaszubach. Fotopułapka uchwyciła wyjące wilki

Autorem nagrania jest Łukasz Chołody, który w mediach społecznościowych zamieszcza nagrania prezentujące piękno polskiej natury. Wyjące wilki udało się uchwycić w okolicy wsi Skrzeszewo Żukowskie i Babi Dół w województwie pomorskim. Las, który wybrały zwierzęta znajduje się niedaleko Kaszubskiego Parku Krajobrazowego.

Film udostępniono także na profilu Nadleśnictwa Kolbudy, na terenie którego fotopułapka zarejestrowała wyjątkowe wideo z wyjącymi wilkami. "Mamy dla Was najprawdziwszą perełkę! Lepiej się nie mogły ustawić" - napisało Nadleśnictwo Kolbudy na Facebooku.

Wilki coraz częściej pojawiają się wśród ludzi. Co je przyciąga?

Odgłosy wilków to jedna z ich wyjątkowych cech. Wilki posiadają cały repertuar różnych dźwięków, które potrafią wydawać: od ostrzegawczego szczekania, przez oznaczające agresję warczenie aż po skomlenie wyrażające uległość oraz piski towarzyszące zabawie. Najbardziej charakterystyczne dla wilków jest jednak wycie, które służy do komunikacji i zacieśniania więzów wewnątrz watahy.

Wycie wilków odbywa się wieczorem lub wcześnie rano i może mieć wiele znaczeń. Służy na przykład do oznajmiania swojego położenia, "świętowania" udanego polowania czy odstraszania intruzów. W czasie wycia wilki są spokojne i nastawione przyjaźnie, nawet do innych gatunków. Zwierzęta należące do grupy wspólnie wydają jednostajne, głośne dźwięki, które trwają kilka-, kilkanaście sekund i są później powtarzane. Taka sesja może trwać do kilku minut.

Jak zauważył niedawno na łamach "Przemysław Białkowski podcast" pasjonat przyrody Radosław Nawrot, wilki niesprawiedliwie zyskały wśród ludzi złą sławę. Mimo negatywnych mitów i legend, jakie przez wieki niesprawiedliwie utrwalano na temat wilków, gatunek ten może poszczycić się wieloma wyjątkowymi cechami, np. tworzeniem grup rodzinnych. Zwierzęta dbają o siebie nawzajem, współpracują i tworzą trwałe relacje. Właśnie taką grupę (nazywaną "watahą") uchwycono niedawno w Nadleśnictwie Kolbudy.

Choć wilki są drapieżnikami, a masa ich ciała może osiągać nawet 60 kilogramów, to raczej nie trzeba się ich bać podczas spaceru po lesie. Zwierzęta stronią od kontaktów z ludźmi - najczęściej oddalają się same gdy poczują obcy zapach. Gdy jednak na swojej drodze spotkamy wilka, najlepiej powoli się oddalić i nie wpatrywać się w oczy zwierzęcia (może to zostać odebrane jako zachęta do ataku).