Najczęściej spotkamy ją jesienią. Jak powstaje mgła?

Powoli zbliża się jesień. Choć ostatnio temperatura była iście wakacyjna, to nieuchronnie dni będą stawały się coraz chłodniejsze. Jesienny krajobraz przyozdobią nie tylko kolorowe liście na drzewach, ale także mgły. Trzeba przyznać, że jesienne mgły nadają przyrodzie nutkę tajemniczości, ale stanowią także zagrożenie dla kierowców i pieszych poruszających się przy jezdni, ponieważ mogą mocno ograniczyć widoczność.

Mgłę tworzą liczne kropelki wody, które kondensują, czyli skraplają się, ograniczając widzialność w poziomie do 1 kilometra. Ich powstawanie zależne jest od warunków atmosferycznych czy pory roku. Najczęściej spotkamy je jesienią i zimą, ponieważ to właśnie wtedy różnice temperatury pomiędzy dniem a nocą są największe. Gdy temperatura jest dodatnia, będą obserwowane mgły składające się z kropelek wody. Zimą, gdy temperatura powietrza jest ujemna, mogą pojawić się mgły lodowe.

Znane są zdjęcia San Francisco skąpanego w gęstej białej mgle. W sierpniu 2023 r., wypoczywający nad Bałtykiem zostali zaskoczeniu, gdy nagle zrobiło się biało. To mgła adwekcyjna, która pojawia się w wyniku napływu (czyli właśnie adwekcji) ciepłego i wilgotnego powietrza nad chłodniejsze podłoże. Często ten typ pojawia się w okresie zimowym, gdy powierzchnia terenu jest mocno wychłodzona lub pokrywa ją śnieg, nad który napływa cieplejsze powietrze.

W godzinach nocnych lub o świcie nad łąkami, w dolinach rzek przy pogodnym niebie zobaczymy mgły radiacyjne, czyli z wypromieniowania ciepła z gruntu. To jedne z najbardziej malowniczych mgieł, jakie możemy spotkać i sfotografować. Zwłaszcza gdy w pobliżu lasu uchwycimy we mgle dzikie zwierzęta. Mgły radiacyjne mają niewielki zasięg i znikają, gdy tylko promienie słoneczne ogrzeją teren i wysuszą powietrze. To właśnie mgły radiacyjne są jednymi z najczęściej spotykanych jesienią.

Innym typem, równie malowniczym jest mgła z parowania. Pojawia się zazwyczaj nad wodami (np. jeziorami), gdy ich nagrzana powierzchnia paruje i kondensuje się w chłodniejszym powietrzu tuż powyżej wody.

Mgłę najczęściej spotkamy w miejscach o dużej wilgotności. Często będą to doliny lub kotliny, w których ziemia ochładza się szybciej, a otaczające je wzniesienia stanowią osłonę przed wiatrem. W Polsce jednym z najbardziej mglistego obszaru są Bory Tucholskie. Oprócz nich mgły spotkamy częściej w górnym i środkowym biegu Wisły czy Wzniesieniach Mławskich.

W miastach mgły występują rzadziej, choć gdy na jego terenie znajduje się zbiornik wody lub przepływa rzeka, może się pojawić. Najbardziej mglistym miastem w Polsce są Chojnice położone w Borach Tucholskich. Tam średnio dwa spotkamy dwa miesiące z mgłą. Ze względu na położenie zjawisko obecne jest również m.in. w Zielonej Górze, Gorzowie Wielkopolskim czy Kielcach.