Miejskie ule nie takie eko. Hodowla w mieście szkodzi dzikim pszczołom
Tam, gdzie pojawiają się miejskie ule, spada populacja dzikich pszczół. Nowe badanie wskazuje, że, mimo dobrych intencji, miejskie pszczelarstwo może być środowiskowym problemem.
partner merytoryczny
"Ratowanie pszczół" stało się w ostatnich latach bardzo modne. Jednym z najbardziej widowiskowych przejawów tego trendu stało się stawianie uli w miejskich parkach czy na dachach budynków. Nowe badanie wskazuje jednak, że choć takie działania były dobre dla hodowanych przez człowieka pszczół miodnych, ich dzikie kuzynki zapłaciły za nie sporą cenę.
Miejskie ule zmniejszają różnorodność dzikich pszczół
Naukowcy z Montrealu w Kanadzie przebadali populacje dzikich pszczół w całym mieście w 2020 r. i stwierdzili, że różnorodność gatunków dzikich pszczół była mniejsza na obszarach o większej koncentracji uli pszczół miodnych.
Ogólna różnorodność pszczół w mieście spadła od czasu ostatniego badania w 2013 r. Badanie tych samych miejsc wykazało 177 różnych gatunków dzikich pszczół w 2013 r., ale tylko 120 gatunków w 2020 r. W międzyczasie w mieście pojawiło się ok. 3 tys. uli z pszczołami miodnymi.
"Miejsca, gdzie najbardziej przybyło pszczół miodnych miały najmniej dzikich gatunków" - mówi Gail MacInnis z National Bee Diagnostic Center na Northwestern Polytechnic w Beaverlodge w Kanadzie.
Mniej pożywienia i mniej dzikich pszczół
Wydaje się, że pszczoły miodne wypierają dzikie pszczoły, konkurując z nimi o pożywienie. MacInnis i jej współpracownicy pobrali również próbki koniczyny białej w każdym z badanych miejsc i stwierdzili, że ilość dostępnego pyłku koniczyny malała wraz ze wzrostem liczby pszczół miodnych.
Spadek liczby dzikich zapylaczy niepokoi naukowców. Choć pszczoły miodne są niezbędne do zapylania wielu roślin uprawianych przez rolników, to dzikie zapylacze lepiej radzą sobie z zapylaniem wolno rosnących, rodzimych roślin. Tym, którzy faktycznie troszczą się o los zapylaczy, naukowcy radzą posadzenie wielu różnych gatunków kwiatów, zwłaszcza lokalnych, rodzimych roślin. Łąka kwietna jest najlepszym przyjacielem zapylacza.
