​Leśnicy zaobrączkowali 10 piskląt bielika

Akcję przeprowadzono w porozumieniu z Komitetem Ochrony Orłów - stowarzyszeniem ekspertów, które od 30 lat chroni, bada i monitoruje stan bielików w Polsce. Polska populacja bielika jest trzecią co do wielkości w Europie po Norwegii i europejskiej części Rosji, liczy ponad tysiąc par.

W Nadleśnictwie Koło i Łopuchówko zaobrączkowano dwie pary trojaczków - tak duże lęgi w jednym gnieździe zdarzają się niezwykle rzadko. Bliźnięta zaobrączkowano również w Nadleśnictwie Turek.

"Kolskie i tureckie bieliki trafiły pod lupę Komitetu Ochrony Orłów z Dariuszem Anderwaldem na czele. Pan Dariusz nie tylko zaobrączkował pisklęta, ale i również poważył je, pomierzył i ocenił stan zdrowotny. Za wejście na drzewa, bezpieczne windowanie piskląt i niezwykłe zdjęcia z gniazda odpowiadał Michał Dzwonkowski - bez jego pomocy akcja obrączkowania z pewnością by się nie udała" - podała RDLP.

Pięć bielików z Łopuchówka trafiło pod opiekę prof. Tadeusza Mizery z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, który regularnie współpracuje z tamtejszymi leśnikami.

Gdy leśnicy zlokalizują nowo założone gniazdo bielika, obejmują je ochroną. Monitorują jego zasiedlenie i obserwują, czy są dorosłe ptaki. Sezon lęgowy u bielików trwa od początku stycznia do końca lipca. Po tym czasie młode bieliki opuszczają gniazdo. W celu ochrony lęgów i miejsca bytowania bielików wokół gniazda wyznacza się specjalne obszary stanowiące strefy ochrony całorocznej i okresowej.

W całej Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu utworzonych zostało 95 stref. Powierzchnia stref ochrony całorocznej równa się niemal powierzchni wszystkich poznańskich rezerwatów przyrody i wynosi blisko 2 tys. hektarów.

Obrączkowanie to jedna z podstawowych metod badawczych stosowanych w ornitologii. Pozwala na zbieranie informacji o długości życia ptaków, śmiertelności i jej przyczynach, trasach wędrówek, miejscach zimowania oraz mechanizmach rozprzestrzeniania się populacji i wzajemnych związkach łączących ptaki zasiedlające często odległe miejsca.

Obrączka ornitologiczna zawiera specjalny kod alfanumeryczny, który pozwoli w przyszłości rozpoznać, skąd ptak pochodzi. Srebrna obrączka obserwacyjna posiada zapis w postaci dużo większych numerów i cyfr, co ułatwia identyfikację zaobserwowanego ptaka przy użyciu np. lornetki, bez konieczności ponownego odławiania ptaka z natury.

W Polsce dorosłe bieliki są ptakami osiadłymi i cały rok spędzają w rewirze lęgowym. Jedynie w bardzo trudnych warunkach zimowych niektóre osobniki koczują nieco dalej w poszukiwaniu pożywienia.

Bielik jest w Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową. Był pierwszym wśród gatunków ptaków szponiastych, którego otoczono ochroną w Polsce. Nastąpiło to już w latach 20. XX wieku. Był to również pierwszy gatunek, dla którego w latach 70. ub. wieku utworzono strefy ochronne.

Gniazdo bielika należy do największych ptasich budowli na świecie. Rozbudowywane przez wiele lat, osiąga olbrzymie rozmiary - do 4 m wysokości i 2,5 m średnicy