Ekstremalnie rzadki ptak z Polski zastrzelony we Francji. Padł łupem myśliwych

Ostrygojad zwyczajny lub ostrygojad euroazjatycki, to gatunek ptaka wodnego z rodziny ostrygojadów (Haematopodidae). Jak sama nazwa wskazuje, za główne źródło pożywienia tego ptaka służą skorupiaki, które wydobywa z muszli przy pomocy silnego dzioba. Wyróżnia się charakterystycznym ubarwieniem. Jego głowa, szyja, pierś i brzuch są białe, natomiast grzbiet, skrzydła i ogon są czarne. Dziób jest długi, prosty i czerwony, a nogi są różowe.

Ze względu na swoje preferencje żywieniowe w Eurazji zamieszkuje głównie wybrzeża morskie oraz obszary podmokłe, takie jak mokradła i bagna. Spotkać go można również na piaszczystych plażach oraz w okolicach estuariów i zatok.

Ostrygojady gniazdują na otwartych przestrzeniach, często na wydmach lub piaszczystych plażach. Za gniazdo służy im płytkie zagłębienie w ziemi, wyłożone kamieniami, muszlami lub roślinami. Samica składa zazwyczaj 2-4 jaja, które są inkubowane przez oboje rodziców przez około 25-28 dni.

Ptaki słyną ze swojego charakterystycznego "pisku", który jest często słyszalny, gdy przemieszczają się w poszukiwaniu pożywienia lub w locie.

Ostrygojad zwyczajny jest uważany za gatunek najmniejszej troski, jednakże lokalne populacje mogą być narażone na zagrożenia, takie jak utrata siedlisk i zakłócenia przez działalność człowieka. W niektórych krajach ptak ten jest objęty ochroną prawną - w tym w Polsce. 

W naszym kraju gniazduje zaledwie 40 par tych ciekawych ptaków. Z kolei w Warszawie odnotowano zaledwie jedną parę, która zdecydowała się założyć gniazdo. Niestety samica zdecydowała się polecieć do Francji, gdzie została zestrzelona w zeszłym tygodniu. Ornitolodzy nie dysponują informacjami o okolicznościach zdarzenia.

We Francji ostrygojady nie są objęte ochrona gatunkową, podobnie jak 62 inne gatunki. Jest to największa liczba w Europie. Tylko w tym kraju ma ginąć 17,5 mln ptaków rocznie.

Ostrygojady nie powodują żadnych szkód we francuskim rolnictwie. Jedyną podstawą do ich odstrzału jest "tradycja myśliwska".