Czy nosorożce bronią się przed kłusownikami ewolucją?

Zdjęcia wykonane w latach 1886-2019 wykazują, że rozmiar rogów u pięciu gatunków nosorożców stopniowo się zmniejsza. Prawdopodobną przyczyną jest klusownictwo: mniejsze rogi są mniej atrakcyjne dla kłusowników, dają więc zwierzętom większą szansę na przeżycie i przekazanie genów dalej. 

Globalny handel rogami nosorożców, sprzedawanymi jako trofea lub składniki tradycyjnych leków chińskiej i wietnamskiej medycyny, stanowi śmiertelne zagrożenie dla tych zwierząt. Naukowcy z Uniwersytetu w Helsinkach wykazali jednak, że zabijanie przez kłusowników nosorożców z największymi, a co za tym idzie najbardziej wartościowymi rogami mógł doprowadzić do tego, że w kolejnych pokoleniach przybywało zwierząt o mniejszych rogach. 

„To oczywiście zła wiadomość dla kłusowników, ale niestety także dla nosorożców, ponieważ aby zdobyć tę samą ilość rogów kłusownicy muszą zabijać więcej zwierząt”  mówi prowadzący badanie Oscar Wilson. 

Ponieważ rogi nosorożców są tak cenne, nawet okazy muzealne są dobrze zamknięte i trudno dostępne dla badaczy. Wilson i jego koledzy przeanalizowali więc 80 zdjęć nosorożców, datowanych na lata 1886-2019, które eksperci od nosorożców na całym świecie przesłali do bazy danych Rhino Resource Center.

Zespół wykorzystał oprogramowanie do obrazowania, aby obliczyć różne wymiary anatomiczne każdego zwierzęcia, a następnie oszacował rozmiar jego rogu. Ponieważ rozmiar rogu różni się znacznie między gatunkami nosorożców, zespół stworzył osobne tabele rozmiarów dla każdego z pięciu gatunków nosorożców przedstawionych na zdjęciach: nosorożca białego (Ceratotherium simum), nosorożca indyjskiego (Rhinoceros unicornis), nosorożca jawajskiego (Rhinoceros sondaicus). ), nosorożca sumatrzańskiego (Dicerorhinus sumatrensis) i nosorożca czarnego (Diceros bicornis), z których trzy ostatnie są krytycznie zagrożone.

Większość sfotografowanych nosorożców urodziła się na wolności, ale w momencie robienia zdjęć mieszkała w ogrodach zoologicznych, parkach dzikich zwierząt lub sanktuariach. 12 nadal żyło na wolności.

Mapując rozmiary rogów naukowcy odkryli, że z czasem zmniejszały się one w każdym z gatunków. Chociaż informacje nie są wystarczające, aby podać dokładne wartości procentowe zmian wielkości rogów, tendencja spadkowa jest wyraźna. Jest najlepiej widoczna u nosorożców sumatrzańskich.

Zmniejszanie się rogów nosorożców może jednak stanowić dla zwierząt problem.  „Nosorożce używają swoich rogów do wielu różnych rzeczy, takich jak obrona swojego terytorium lub poszukiwanie partnera” mówi Wilson magazynowi “New Scientist”. „Uważamy, że redukcje rozmiarów rogów muszą mieć jakiś wpływ na sposób, w jaki nosorożce będą żyć”.