NASA namierza z kosmosu emisje metanu. Wiadomo, skąd wydostaje się ich najwięcej
Spektrometr NASA został zaprojektowany głównie w celu przyspieszenia badań pyłu unoszącego się w powietrzu i jego wpływu na zmiany klimatu. Okazało się, że narzędzie jest skuteczne jeszcze w innej kluczowej sferze nauk o Ziemi.
Urządzenie zwane spektrometrem to system służący do skanowania gazów. Narzędzie zainstalowane w lipcu na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej służy obecnie do monitorowania największych emitentów metanu na globie. Sprzęt został zaprojektowany w Los Angeles. "Niektóre z wykrytych przez EMIT metanowych pióropuszy należą do największych, jakie kiedykolwiek zaobserwowano" - powiedział Andrew Thorpe, technolog badawczy JPL prowadzący badania nad metanem.
Monitoring metanu
Spektrometr NASA zidentyfikował już ponad 50 największych emitentów metanu, rozmieszczonych w Azji Środkowej, na Bliskim Wschodzie i w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Urządzenie monitoruje emisje tego gazu cieplarnianego od lipca 2022 r. Obecnie namierzone, gorące punkty metanu były już wcześniej znane, ale inne zostały dopiero co odkryte. Obejmują rozległe instalacje naftowe i gazowe oraz duże składowiska odpadów.
Spektrometr został zbudowany przede wszystkim w celu identyfikacji składu mineralnego pyłu wdmuchiwanego do atmosfery z pustyń znajdujących się na Ziemi i innych suchych obszarów. Narzędzie mierzy długość fal światła odbitego od powierzchni gleby na tych obszarach. Badanie NASA Earth Surface Mineral Dust Investigation (EMIT), pomoże naukowcom ustalić, czy pył unoszący się w powietrzu w różnych częściach świata może przyczyniać się do ocieplenia lub ochłodzenia planety.
EMIT jest w stanie skanować rozległe połacie planety o średnicy kilkudziesięciu mil, jednocześnie skupiając się na obszarach tak małych jak boisko do piłki nożnej.
Okazuje się, że metan pochłania światło podczerwone w unikalny sposób, który spektrometr EMIT może łatwo wykryć.
Gaz, który ociepla klimat
Metan to produkt uboczny rozkładu materii organicznej i główny składnik gazu ziemnego wykorzystywanego w elektrowniach. Stanowi część ze wszystkich spowodowanych przez człowieka emisji gazów cieplarnianych, ale ma około kilkadziesiąt razy większą zdolność zatrzymywania ciepła niż dwutlenek węgla. W porównaniu z CO2, który utrzymuje się w atmosferze przez wieki, metan utrzymuje się tylko przez około dekadę, co oznacza, że redukcja emisji metanu ma bardziej bezpośredni wpływ na ocieplenie planety.
Przykłady nowo sfotografowanych emitentów metanu obejmowały m.in. skupisko 12 pióropuszy gazu pochodzących z infrastruktury naftowej i gazowej w Turkmenistanie. Niektóre pióropusze rozciągają się na ponad 30 km. Emisje z Turkmenistanu konkurują z tymi, które miały miejsce w 2015 r. w pobliżu Los Angeles. Wybuch w kanionie Aliso to jeden z największych przypadkowych uwolnień metanu w historii USA.
Gigantyczne emisje metanu uwalniane są też m.in. z pola naftowego w Nowym Meksyku oraz kompleksie przetwarzania odpadów w Iranie. emitują łącznie 29 tys. kg na godzinę. Naukowcy nie znali wcześniej tak dokładnej skali emisji gazu w tych miejscach.
