Zatoka Meksykańska. 13 lat po katastrofie ekologicznej wydobycie ropy degraduje klimat
Odwierty w Zatoce Meksykańskiej mają dwa razy większy wpływ na klimat niż sądzono. Podczas wierceń emitowany jest metan oraz dwutlenek węgla. Największe zanieczyszczenia widoczne są wokół platform na płytkich wodach.
partner merytoryczny
Produkcja ropy i gazu w Zatoce Meksykańskiej jest odpowiedzialna za gigantyczne emisje dwutlenku węgla. Według nowych badań są one dwa razy większe niż dotychczas sądzono.
Emisje w Zatoce
W sierpniu 2020 r. naukowcy przeprowadzili lotnicze pomiary z 50 platform w Zatoce Meksykańskiej. Mierzyli poziomy emisji CO2 pochodzące z procesów spalania, a także zanieczyszczenia metanem pochodzące z zakładów oraz wycieków. Metan jest gazem cieplarnianym o około 80 razy silniejszym od dwutlenku węgla.
W przeciwieństwie do zanieczyszczenia dwutlenkiem węgla, które pochodzi ze spalania paliwa, metan wydobywający się z operacji naftowych i gazowych przedostaje się do atmosfery poprzez celowe odpowietrzanie i spalanie lub przypadkowo - z powodu awarii.
Zestawiając aktualne wyniki pomiarów z poprzednimi, wykazali, że poziom emisji gazów cieplarnianych jest dwa razy wyższy niż sądzono. Zanieczyszczenie metanem w Zatoce Meksykańskiej wyniosło 600 tys. ton rocznie. Naukowcy obawiają się, że wkrótce może dojść do wycieków, które przyczynią się do zwiększania śmiertelności zwierząt - tak jak było w przypadku katastrofy na DeepWater Horizon.
W 2010 r. w Zatoce Meksykańskiej doszło do gigantycznego wycieku ropy i największej w historii USA katastrofy ekologicznej. Platforma wiertnicza Deepwater Horizon eksplodowała i zatonęła.
Mimo że działalność związana z wydobyciem ropy i gazu ziemnego na płytkich wodach Zatoki Meksykańskiej zmniejszyła się, to obiekty te będą nadal wywierać wpływ na klimat w kolejnych latach, także z powodu nowych inwestycji.
