Tuja w ogrodzie jest passé? Są dwie alternatywy dla tego krzewu

Tuja (Thuja L.) albo inaczej żywotnik to rodzaj roślin należący do rodziny cyprysowatych. Występują one naturalnie w obszarach Europy, Azji i Ameryki Północnej. Są popularnymi roślinami ozdobnymi ze względu na swoje atrakcyjne, iglaste liście oraz zdolność do formowania się w różne kształty, takie jak stożki, kolumny czy żywopłoty.

Spośród pięciu gatunków w przydomowych ogrodach najczęściej są uprawiane: żywotnik olbrzymi – bardzo szybko rośnie i już w kilka lat może osiągnąć wysokość 4 metrów oraz żywotnik wschodni – dorasta do 1,5 metra i ma koronę w barwie żółci oraz zieleni. Te rośliny mają niewielkie wymagania i doskonale sprawdzą się w roli żywopłotu lub samodzielnie – jako dekoracja.

Jednak ogrody nie tylko tujami stoją. Jest kilka innych krzewów, które są świetnymi zamiennikami dla wszechobecnej tui.

Ciekawym krzewem jest ligustr. Ta roślina z rodziny oliwkowatych jest odporna na zmienne warunki atmosferyczne. Ligustrowi nie przeszkadzają też mrozy, dzięki czemu przez większość roku prezentuje swoje atrakcyjne zielone liście w ogrodzie. Może urosnąć prawie do 3 m, więc świetnie spełni się w roli żywopłotu. Kwitnie białymi lilakami.

Drugą ciekawą rośliną, która może być alternatywą dla tui jest mahonia pospolita. Ten krzew jest znany z tego, że zmienia barwę liści na zimę - są one wtedy intensywnie czerwone. Jest znacznie niższa od tui, bo urasta do maks. do 150 cm, ale za to może poszczycić się pięknymi owocami w postaci jagód oraz żółtymi, drobnymi kwiatkami w porze kwitnienia. Co ważne - wielką zaletą tego berberysowego krzewu jest to, że jest zimozielony - jest w stanie przetrwać najmroźniejszą zimę. Liście mahoni bez problemu utrzymują się nawet w grudniu i styczniu. W okresie jesienno-zimowym nie potrzebuje nawadniania.

Choć nie brakuje zwolenników mahonii czy ligustru, to również nie brakuje miłośników tui. Jednak trzeba pamiętać, że należy przygotować ten krzew na nadejście zimy.

Niezwykle popularne tuje wraz z nadejściem chłodu brązowieją i przerzedzają się i potrzebują wtedy szczególnej opieki. To dlatego, że te krzaki jako rośliny zimozielone potrzebują wody również w czasie najzimniejszych miesięcy w roku. Stale tracą wodę przez igły, których nie zrzucają. Z kolei zimą, gdy ziemia jest zamarznięta, tuje nie są w stanie uzupełnić braku wody i zaczynają usychać. Sposób jest prosty - podlewanie, ściółkowanie i okrywanie. Istotne jest systematyczne podlewanie rośliny, aż do później jesieni. Podlewamy tuję obficie aż do momentu, gdy zapowiadane są długotrwałe i silne przymrozki.

Po ostatnim podlaniu przed mrozami glebę wokół roślin ściółkujemy. Najlepiej przykryć ziemię naturalną, lekko zakwaszającą podłoże ściółką – polecana jest kora sosnowa lub trociny z drzew iglastych. Ściółka powinna być na tyle gruba, by chronić korzenie przed mrozem (ok. 10 cm).