W głębinach czaiło się coś niepokojącego. To nowy gatunek wampirzycy
Dokonano zaskakującego odkrycia na Morzu Południowochińskim. Na jego dnie chińscy naukowcy zaobserwowali wcześniej nieznany, budzący grozę gatunek głowonoga z rodzaju Vampyroteuthis. Jak dotąd jedynym gatunkiem, który uznano oficjalnie był ten opisany w 1903 r. Teraz najprawdopodobniej odkryto drugi.
Chińczycy mogą pochwalić się nowym gatunkiem kałamarnicy. Jest to tzw. wampirzyca. Jej krewniaczka, wampirzyca piekielna (Vampyroteuthis infernalis) została opisana przez niemieckiego biologa Carla Chuna.
Teraz, po blisko 120 latach, odnaleziono nowy gatunek wampirzycy. Dzięki przeprowadzonej analizie genetycznej naukowcy są niemal pewni, że Vampyroteuthis pseudoinfernalis (bo tak ją nazwano) jest odrębnym gatunkiem.
Badania nad kałamarnicami i wampirzycami nie ustają. Jak informowaliśmy jakiś czas temu odkryto szczątki wampirzycy piekielnej. Niewielu ją widziało, bo żyje w najbardziej niedostępnych częściach świata. A gdy już ktoś miał okazję doświadczyć spotkania z wampirzycą piekielną, zawsze jest pod wrażeniem. To bowiem istota bardzo agresywna, a jej opisy zawierają np. takie sformułowania jak "straszna, czarna jak noc, białe szczęki, krwistoczerwone oczy". Szczątki najstarszej znanej wampirzycy odkryto w Luksemburgu. Liczą 183 milionów lat i dzięki nim poznamy lepiej te zwierzęta, które żyją do dzisiaj.
Unikalny gatunek kałamarnicy
Różni się ona od swojej starszej poprzedniczki. W miarę dojrzewania wyrasta drugi zestaw płetw bliżej głowy, a jej pierwotne płetwy zanikają.
Jak czytamy w artykule opublikowanym na łamach Zoological Systematics różni się od Vampyrotheutis infernalis “kształtem ogona, dolnym dziobem, położeniem fotoforów oraz analizą filogenetyczną mitochondrialnego COI i sekwencji jądrowego DNA dużej podjednostki rybosomalnej (LSU)."
Rozwijając. Kałamarnice-wampirzyce wytwarzają światło - służą im do tego fotofory. Różnią się one położeniem. U wampirzycy piekielnej jest to ⅓ drogi pomiędzy głową a końcem ciała, zaś u nowej są zlokalizowane w połowie.
Poza tym Vampyroteuthis pseudoinfernalis posiada spiczasty ogon, gdy jej poprzedniczka w ogóle go nie ma. Dzięki temu wygląda jak czarna, falująca, podświetlona galareta.
Czy wampir z morza jest groźny dla ludzi?
Ten typ kałamarnicy jest bardzo rzadki. Do tego ma zaledwie 30 cm i żyje w głębinach. Można go spotkać 800-1000 metrów pod powierzchnią morza.
Vampyroteuthis mają groźną tylko nazwę i wygląd. W rzeczywistości te kałamarnice żywią się padliną, drobnymi bezkręgowcami oraz odchodami. Cenią sobie spokój, więc jest mało prawdopodobne, by zaatakowały ludzi.
Żyją w tzw. strefie mroku, gdzie ciężko jest dotrzeć człowiekowi. Dlatego bardzo często badacze posługują się w swojej pracy podwodnymi kamerami, które czasami mogą zarejestrować unikalne zdarzenia. Do takiej sytuacji doszło na Pacyfiku, gdy australijscy naukowcy chcieli wyciągnąć kamerę, jednak przeszkodziła im w tym... gigantyczna kałamarnica.
Zwierzę próbowało najpierw nastraszyć intruza, za którego uważała kamerę, a potem oplotła je swoimi ramionami. To było dość agresywne zachowanie, ale głębinowe głowonogi słyną z tego, że są w swych zamiarach dość raptowne, atakują znienacka, no i osiągają spore rozmiary.
Źródło: National Geographic, Zielona Interia, Zoological Systematics
