Sznaucer
Rasa sznaucer powstawała w okresie od XIV do XVI wieku. Początkowo jej przedstawiciele pełnili rolę psów stajennych i zajmowali się wyłapywaniem gryzoni. Z biegiem czasu w niemieckich hodowlach pojawiły się również sznaucer olbrzym i sznaucer miniaturka. Z czasem psy te zyskały dużą popularność i stały się cenioną rasą wystawową. Ponadto zauważono, że wyróżniają się one niezwykłą inteligencją i są oddanymi przyjaciółmi rodziny.
Sznaucer - najważniejsze informacje
Sznaucer
Sznaucer zalicza się do grupy psów stróżujących i do towarzystwa. Wyróżnia się żywiołowością, jednak nie jest hałaśliwy. Doskonale spisuje się jako zwierzę domowe, bo ma łagodne usposobienie, toleruje dzieci i nie wykazuje agresji. Dodatkowo charakteryzuje się inteligencją, szybko się uczy i ma dobrze wykształcone zmysły. Jako stróż zachowuje się czujnie i odważnie. Dodatkowo wykazuje odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne i choroby.
Sznaucer z wyglądu jest dość masywny. Jego ciało określa się jako krępe i średniej wielkości. Dorasta do ok. 45-50 cm i osiąga wagę 14-20 kg.
- Głowa: proporcjonalna do rozmiaru ciała, mocna, długa. Nos czarny, dobrze rozwinięty. Oczy średniej wielkości, skierowane na wprost, o owalnym kształcie, ciemne. Uszy wysoko osadzone, wiszące.
- Szyja: mocna, dobrze umięśniona.
- Tułów: kłąb stanowi najwyższy punkt grzbietu. Klatka umiarkowanie szeroka, sięgająca łokcia. Grzbiet mocny, krótki i dobrze związany. Lędźwie mocne i głębokie. Zad delikatnie zaokrąglony.
- Kończyny: mocne, dobrze umięśnione. Tylne łapy nieco większe od przednich. Palce zwarte i wysklepione. Pazury krótkie, czarne.
- Ogon: naturalny, o kształcie sierpowatym lub szablastym.
- Okrywa włosowa: sierść twarda i szorstka. Składa się z gęstego podszerstka i przylegającej do ciała okrywy. Występuje charakterystyczna broda i krzaczaste brwi lekko zachodzące na oczy. Umaszczenie czarne z czarnym podszerstkiem lub szare z podszerstkiem w kolorze pieprzu.
Sznaucer miniaturowy
Sznaucer miniaturowy powstał w okolicy Frankfurtu nad Menem na przełomie XIX i XX wieku. Obecnie jest traktowany jako pies do towarzystwa. Ze względu na niewielkie rozmiary idealnie sprawdza się zarówno dla osób mających dom z ogrodem, jak i tych mieszkających w niewielkich mieszkaniach. Zachowaniem bardzo przypomina sznaucera — jest energiczny, odważny, inteligentny i czujny. Ten dość mały pies cechuje się krępą budową, sprawiając wrażenie eleganckiego i mocnego.
Dorasta do 30-35 cm i osiąga wagę od 4 do 8 kg. Głowa, tułów i kończyny wyglądają podobnie, jak u sznaucera. Szata również jest zbliżona. Umaszczenie może być czarne, czarno srebrne, pieprz i sól oraz białe.
Sznaucer olbrzym
Sznaucer olbrzym był wykorzystywany początkowo do zaganiania bydła, przez co został zakwalifikowany do grupy psów użytkowych. Obecnie rasa ta jest często wybierana przez ludzi poszukujących zwierzaka domowego o wesołym usposobieniu i cechującego się odpornością na choroby. Sznaucer dobrze znosi towarzystwo dzieci. Ponadto szybko się uczy i chętnie spędza czas aktywnie.
Ciało sznaucera określa się jako mocne, duże i silne. Mimo masywności pies porusza się elegancko i dość swobodnie. Dorasta do wysokości od 60 do 70 cm i może ważyć od 35 do 47 kg.
Głowa, tułów, szyja i kończyny podobne jak u sznaucera. Sierść szorstka, twarda i gęsta. Składa się z gęstego podszerstka i nie za krótkiej okrywy, która mocno przylega do ciała. Umaszczenie czysto czarne z czarnym podszerstkiem, czarno-srebrne lub tzw. pieprz i sól (maść z szarym podszerstkiem i okrywą w kolorze pieprzu.
