Mastiff

Aktualizacja

Mastiff to nazwa używana w odniesieniu do kilku ras psów stróżujących i obronnych należących do grupy molosów w typie doga. Do ich cech wspólnych zaliczają się m.in. masywna budowa ciała — obszerna klatka piersiowa, silne kończyny i duża głowa. Umaszczenie mastiffów jest bardzo rozmaite i zmienia się w zależności od rasy. Mimo groźnego wyglądu, te psy mają raczej przyjazne usposobienie i nie wykazują agresji.

Mastiff neapolitański
Mastiff neapolitański 123RF/PICSEL

Mastiff - najważniejsze informacje

Gatunek:
pies domowy
Rodzaj:
wilk
Rodzina:
psowate
Rząd:
drapieżne
Gromada:
ssaki
Typ:
strunowce / kręgowce
Królestwo:
zwierzęta

Mastif angielski

Osiąga wysokość od 70 do 90 cm i masę ciała nawet do 120 kg, co czyni go jednym z największych psów świata. Początkowo był wykorzystywany w działaniach wojennych i walkach zwierząt. Obecnie często pełni rolę stróża lub towarzysza człowieka. Ma krótką i przylegającą do skóry sierść, która jest twarda w dotyku. Cechuje się brzoskwiniowym, płowym i pręgowanym umaszczeniem. Jego kufa, nos i uszy są czarne. 

Mastif neapolitański

To rasa pochodząca z Włoch początkowo używana w walkach psów. Obecnie jest wykorzystywana jako pies stróżujący i pies towarzyszący. To duże, ciężkie, masywne i krępe zwierzę cechuje się dużą inteligencją i dostojnością. Dorasta do 60-75 cm i osiąga wagę od 50 do 70 kg. Psy są przeważnie większe i cięższe od suk. Mastiffy neapolitańskie mają małe, wiszące, trójkątne uszy. Ich oczekiwane umaszczenie jest szare, ołowiane, czarne, brązowe, płowe, czasem z niewielkimi białymi oznaczeniami na palcach i klatce piersiowej.

Mastif brazylijski

Rasa powstała w Brazylii do stróżowania stad i tropienia zwierzyny, rzadko spotykana w Polsce. Cechuje się silnym i dominującym charakterem. Wymaga doświadczonego właściciela. Potrafi tworzyć z człowiekiem silną więź. Wyróżnia się rozbudowanym fałdem skórnym na podgardlu. Może mieć rozmaite umaszczenie. 

Mastif duński (broholmer)

Korzenie rasy broholmer sięgają średniowiecza. Obecnie jej przedstawicieli wykorzystuje się jako psy do towarzystwa, stróżujące i obronne. Mastiffy duńskie uznaje się za szybko uczące i łatwo poddające się szkoleniu. Są jednak bardzo aktywne i wymagają sporej ilości ruchu. Dobrze czują się w towarzystwie dzieci i innych zwierząt. Mają czarną lub płową maść w różnych odcieniach. Czasem występują u nich białe oznaczenia na piersiach, ogonie i na łapach. 

Mastif włoski (cane corso)

To rasa wywodząca się z Półwyspu Apenińskiego spokrewniona z mastiffem neapolitańskim. Obecnie jej przedstawicieli używa się najczęściej jako psów-towarzyszy. W przeszłości zajmowały się stróżowaniem i pomagały w polowaniach. Przy odpowiednim wychowaniu nie mają skłonności do dominacji. Ich umaszczenie określa się jako czarne, grafitowe, ciemno-szare, jasnopłowe lub pręgowane. 

Mastif japoński (tosa)

Rasa psów wyhodowana w Japonii wykorzystywana w przeszłości do walk psów. Obecnie pełni funkcję stróża lub towarzysza człowieka. W Polsce występuje stosunkowo rzadko. Jej przedstawiciele mierzą co najmniej 55-60 cm wysokości i ważą nawet do 90 kg. Są oddane człowiekowi, jednak mogą mieć skłonność do agresywnych zachowań. Należy odpowiedzialnie je wychowywać i odpowiednio wcześnie socjalizować. Mają masywną budowę, szeroką klatkę piersiową i dość małe oczy. Umaszczenie płowe, apricot, pręgowane i czarne.  

Mastif tybetański

Rasa typowo górska wyhodowana na terenie Tybetu, gdzie była wykorzystywana do stróżowania i zaganiania zwierząt. Obecnie odgrywa rolę towarzysza i psa wystawowego. Dorasta do ok. 66 cm i osiąga masę do 70 kg. Wyróżnia się długim, puszystym i prostym włosem. Może mieć umaszczenie od czarnego do podpalanego i brązowego. Jest energicznym psem, który wymaga odpowiedniego wychowania. 

Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas