Kot perski
Koty perskie to zwierzęta o łagodnym charakterze. Z przyjemnością oddają się zabiegom pielęgnacyjnym, które są niezbędne do utrzymania ich puchatego futra w dobrej kondycji. Nie wykazują agresji i chęci do niszczenia przedmiotów. Persy doskonale czują się w mieszkaniach i chętnie spędzają czas na leniuchowaniu.
Kot perski - najważniejsze informacje
Skąd pochodzą koty perskie?
Koty perskie są jedną z najstarszych ras. Wywodzą się z Persji, czyli z terenu dzisiejszego Iranu. W starożytności ceniono je ze względu na piękne futro i ugodowy charakter. Do Europy trafiły prawdopodobnie w XVII wieku. Po raz pierwszy pojawiły się we Włoszech i Francji, później dotarły również do Anglii. Szybko zdobyły popularność na całym świecie. Dzięki eleganckiej prezencji są jednymi z najpopularniejszych kotów wystawowych. Wiele osób wybiera je również na przyjaciół rodziny.
Jak dbać o kota perskiego?
Koty perskie są zwierzętami o łagodnym usposobieniu. Nie wykazują agresji i dobrze współpracują z człowiekiem. Bardzo przywiązują się do właścicieli. Nie lubią przebywać długo w samotności. Często ocierają się o człowieka, zabiegając w ten sposób o drapanie i głaskanie. Bez problemu akceptują obcych i szybko przystosowują się do zmian otoczenia.
Akceptują inne zwierzęta, pod warunkiem przeprowadzenia odpowiedniej socjalizacji. Lubią być w centrum uwagi. Bywają uparte.
Gęsta sierść długowłosych odmian kotów perskich wymaga intensywnej pielęgnacji. Aby zapobiec tworzeniu się kołtunów, konieczne jest regularne i dokładne wyczesywanie. Dużo mówi się również o linieniu i gromadzeniu się łoju w futrze tej rasy. Jeśli chce się utrzymać koty w czystości, trzeba je regularnie kąpać lub stosować odpowiednie preparaty pielęgnacyjne.
Jak wygląda kot perski?
Ciało kotów perskich określa się jako średnie lub duże. Ich budowa jest przysadzista, masywna i muskularna. Mają szeroką klatkę piersiową, szerokie ramiona i plecy.
- Głowa: o okrągłym kształcie, duża, dobrze wyważona, dość szeroka. Oczy duże, okrągłe, wyraziste, szeroko rozstawione, w rozmaitych kolorach. Nos krótki, szeroki, z wyraźnym stopem (jednak bez zadarcia), nozdrza otwarte. Uszy małe i zaokrąglone, mocno owłosione po wewnętrznej stronie, osadzone szeroko, umiejscowione dość nisko na głowie.
- Ogon: proporcjonalny do długości ciała, delikatnie zaokrąglony, u odmian długowłosych gęsto obrośnięty.
- Okrywa włosowa: u odmian długowłosych długie i gęste futro, miękkie, miłe w dotyku, z kryzą; u odmian krótkowłosych — miękkie i delikatne, krótkie, gęste, z grubym podszerstkiem.
- Umaszczenie: różnorodne, m.in. szylkretowe, jednobarwne, dwubarwne, szynszylowe.
Jaki charakter mają koty perskie?
Koty perskie są z natury spokojne i zrównoważone. Nie wykazują skłonności do niszczenia przedmiotów. Lubią pieszczoty i chętnie spędzają czas w towarzystwie człowieka.
Koty perskie dobrze czują się w domach, gdzie mieszkają dzieci.
Jak długo żyją koty perskie?
Koty perskie żyją średnio 12-15 lat.
Czy kot perski gubi sierść?
Koty perskie mają gęstą sierść okrywową i podszerstek, przez co dość intensywnie linieją.
Co jedzą koty perskie?
Dieta kotów perskich powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb danego zwierzaka. Przedstawiciele tej rasy wymagają pokarmu bogatego w składniki dobrze wpływające na futro, np. biotynę. Należy uważać na objętość posiłków, bo persy mają skłonność do tycia.
