Kot bengalski
Kot bengalski to eleganckie zwierzę o nieoczywistej prezencji. Cętkowana i błyszcząca sierść sprawia, że ubarwieniem przypomina lamparta. Jest znany z energiczności i ciekawości świata. Uwielbia wchodzić w interakcje z ludźmi. Łatwo uczy się sztuczek i zazwyczaj wykazuje więcej chęci do zabawy niż przeciętny kot. Tak jak każde zwierzę, bengal wymaga odpowiedzialnego właściciela, który będzie świadomy jego potrzeb i zaakceptuje dość żywiołowy charakter.
Kot bengalski - najważniejsze informacje
Kot bengalski. Co to za rasa?
Kot bengalski to rasa wyhodowana w latach 80. XX wieku. Zalicza się do grupy kotów orientalnych. Powstała w Stanach Zjednoczonych z połączenia kota domowego i dzikiego bengalskiego kota lamparciego. Do puli genowej wprowadzono również przedstawicieli innych ras — amerykańskie koty krótkowłose, koty egipskie mau oraz koty abisyńskie.
Hodowle rozpoczęła Jean S. Mill, mając na celu uzyskanie rasy o ciekawym wyglądzie, której przedstawiciele będą cechować się wesołym i przyjaznym usposobieniem.
Koty bengalskie są bardzo inteligentne
Kot bengalski to zwierzę o bardzo energicznym charakterze, w każdym momencie gotowe do zabaw i silnie przywiązujące się do człowieka. Wyśmienicie czuje się w towarzystwie ludzi, a szczególnie dobrze dogaduje się z dziećmi. Dobrze znosi obecność innych zwierząt. Wyróżnia się wyjątkową inteligencją i szybko przyswaja nowe rzeczy.
Co ciekawe, może nauczyć się aportowania czy reagowania na imię. Od większości kotów odróżnia go zamiłowanie do kąpieli i pływania. Potrafi wydawać dość specyficzne dźwięki, które przypominają nieco gaworzenie niemowlaka. Długotrwałe przebywanie w samotności często sprawia, że staje się zdystansowany, nieufny i płochliwy.
Jak wygląda kot bengalski?
Kot bengalski to krzepkie zwierzę średniej lub dużej wielkości o wydłużonym tułowiu. Na jego ciele są dostrzegalne liczne mięśnie, dzięki którym zachowuje siłę i wyjątkową sprawność fizyczną. Samice i samce dorastają do ok. 35 cm i ważą od 3 do 8 kg.
- Głowa: mała w stosunku do reszty ciała, dłuższa niż szersza, o kształcie zbliżonym do głowy kota abisyńskiego lub domowego. Uszy wysoko osadzone, małej lub średniej wielkości, krótkie, o zaokrąglonych końcach. Oczy koloru żółtego, brązowego lub zielonego, duże, o owalnym kształcie, szeroko rozstawione.
- Futro: krótkie, gęste, miłe w dotyku, ściśle przylegające do ciała, mocno błyszczące (tzw. efekt glitter typowy dla kotów bengalskich).
- Umaszczenie: cętkowane, kształt cętek dowolny (owalny, półksiężycowy). Dopuszczalna barwa charcoal (czarne cętki i pręgi na szaroniebieskim tle), marmurkowata (ciemne plamy na brązowym tle), lampartowa (czarnobrązowe oznaczenia na tle o ciepłym odcieniu), sorrel (ciemnobrązowe cętki na żółto-pomarańczowym tle), śnieżne (ciemne oznaczenia na tle w kolorze kości słoniowej).
Ciekawostki o kocie bengalskim
- Kot bengalski to inaczej bengal lub leopardeta.
- Pierwsze próby krzyżowania kota domowego z dzikim kotem bengalskim podejmowano już w latach 30. XX wieku, jednak udało się to dopiero 50 lat później.
- Wkład w rozwój rasy kotów bengalskich mieli amerykańscy naukowcy, którzy badali przebieg białaczki u kotów (wywołuje ją wirus niewystępujący u bengali). Dzięki badaniom chcieli poznać mechanizm choroby i dowiedzieć się, jak zapobiegać rozwojowi nowotworu u ludzi.
- Wzór cętek na ciele kota bengalskiego ostatecznie formuje się po ukończeniu przez zwierzę 6. miesiąca życia.
