Dalmatyńczyk

Uważa się, że dalmatyńczyki pochodzą z Dalmacji (stąd ich nazwa) – regionu położonego nad Morzem Adriatyckim. Niektórzy badacze sądzą też, że przybyły one do południowej Europy i Egiptu z Indii. 

Wiadomo jednak na pewno, że ojczyzną dalmatyńczyków musi być ciepły zakątek świata. Wskazuje na to krótka sierść tych psów i ich odporność na upały.

Dalmatyńczyki nie są groźne i agresywne. To psy zdecydowanie dla aktywnych. Są one idealnymi kompanami nie tylko spacerów, ale mogą towarzyszyć także podczas uprawiania sportu. Można zabierać je na jogging, a nawet na rowerową przejażdżkę. To psy, które uwielbiają ruch i nigdy nie jest im go za wiele. Wyjątkiem są szczenięta, których nie należy zachęcać do nadmiernej aktywności fizycznej. 

Psy te są wesołe, przyjazne dla ludzi i towarzyskie. Potrzebują stałego i bliskiego kontaktu z opiekunem. Mocno przywiązują się do domowników. Są też temperamentne i odważne, jednak bywają nieufne wobec obcych. 

Dalmatyńczyki mają dobry kontakt z dziećmi, jednak dłuższa zabawa z maluchami może je zirytować. Są niezależne i podporządkowane wyłącznie swojemu dorosłemu właścicielowi.

Te inteligentne psy mają doskonałą pamięć i szybko się uczą. Są to nie tylko czworonogi do towarzystwa, ale też urodzeni sportowcy. Sprawdzają się w psich sportach, ale też świetnie pływają. Ze względu na zwinność i inteligencję tych psów wykorzystuje się je np. do poszukiwań ludzi uwięzionych pod gruzami.

Dalmatyńczyki to duże psy o proporcjonalnej, smukłej i jednocześnie atletycznej sylwetce. Samce mają do 61 cm, a samice do 58 cm wysokości w kłębie. Psy i suki ważą ok. 30 kg.

Czworonogi te mają długą i mocną szyję, na której znajduje się stożkowata głowa. Uszy dalmatyńczyków są trójkątne i opadają na ich policzki. To psy mające długie, proporcjonalne i umięśnione nogi. Natomiast ich ogon jest wygięty w 1/3 długości.

Dalmatyńczyki mają twardą, gęstą, krótką i lśniącą sierść. Jest ona biała i znajdują się na niej czarne lub brązowe, okrągłe cętki.