Tego ptaka nie było w Polsce od 60 lat. Pojawił się w stadzie sikor

Ma tylko kilkanaście centymetrów długości, waży nieco ponad 20 gramów. Jakim cudem tak mały ptak mógł pojawić się w Polsce, skoro jego areał obejmuje odległe tereny Ameryki Północnej? Junko zwyczajny mieszka w północnej części tego kontynentu, głównie na Alasce i w Kanadzie, aż po Nową Funlandię. Jest ptakiem Północy, ale Północy amerykańskiej. To tam trzyma się tajgi i gęstych lasów tak iglastych, jak i mieszanych. Część populacji spotykana jest także w zachodnich USA, w Oregonie czy Idaho, w parku Yellowstone.

Junko jednak migruje na zimę, ale na zimowiska wybiera przede wszystkim wschodnie i środkowe tereny Stanów Zjednoczonych. Tam szuka łagodniejszych warunków na przetrwanie trudnego okresu. Dolatuje aż po północny Meksyk, aż po Teksas.

Bywa jednak, że junko leci znacznie dalej. Nie jest jedynym ptakiem północnoamerykańskim, który na zimowisko niekiedy wybiera się nie na południe tego kontynentu, ale przeciwnie - na wschód i północ, w kierunku Europy. Zdarza się, że pojedyncze ptaki z Ameryki Północnej dolatują do Europy, ale wówczas też głównie zachodniej. Do środkowej czy wschodniej, w tym do Polski, przylatują naprawdę sporadycznie, więc obserwacja junko w Puszczy Białowieskiej to naprawdę duża rzecz.

Dotąd wiemy tylko o jednym przypadku pojawienia się tego niedużego ptaka w naszym kraju - w 1963 roku widziano go na Mierzei Helskiej. To pokazuje skalę obecnego wydarzenia. Naukowcy zachodzą w głowę, skąd amerykański ptak się tu wziął. Być może to atak bardzo surowych zim w Ameryce Północnej, w tym także na położonych na południu obszarach USA (Wirginia, Karolina, Georgia) sprawił, że ptak zdecydował się na inny kierunek, wybrał dalszą podróż.

Jak podaje Birding Poland, junko widziano w stadzie sikor w Grudkach koło Białowieży, niemal na samej granicy polsko-białoruskiej. Sfotografował go Michał Polakowski. Na jego zdjęciach ptak z Ameryki Północnej jest całkiem dobrze widoczny w miejscowym karmniku.

Junko ma bowiem charakterystyczne upierzenie. Samca łatwo rozpoznać po ciemnej górnej części ciała. Ma ona kolor szaro-stalowy, wpadający w niebieski, a przy białym spodzie ciała wygląda tak, jakby ptaka pomalowano w proporcji pół na pół.

To amerykański przedstawiciel ptaków wróblowych. Należy do rodziny pasówek, która w Polsce nie jest spotykana. Pasówki to ptaki Ameryki, należą tu takie gatunki jak wąsatek, oranżyk, zapatak, pipil, polniczek i wiele innych, w tym junko. To wybitny zjadacz nasion, w zasadzie niemal cała jego dieta sprowadza się to nasion różnych roślin. Jedynie w okresie lęgowych junko uzupełniają dietę własną i piskląt rozmaitymi bezkręgowcami. Poluje wtedy zawzięcie nawet na motyle czy mrówki.

Junko jest niedużym, ale wytrwałym i bojowym ptakiem. Potrafi być agresywny w obronie terytorium i walce o pokarm. Jak widać, jest w stanie także przelecieć olbrzymie odległości. Większość junko mieszka na Alasce i nad Jukonem w Kanadzie, więc do Polski stamtąd jest bardzo daleko.