To drzewo jak z innej planety. Wytrzyma nawet 60 stopni
Niebywale ostre i kłujące liście jukki krótkolistnej to niejedyna cecha charakterystyczna tego drzewa. Jest również największym przedstawicielem rodziny agawowych na świecie i jednym z największych z rodziny szparagowatych.
W skrócie
- Jukka krótkolistna, znana jako drzewo Jozuego, dominuje w krajobrazie parku Joshua Tree i jest jednym z największych przedstawicieli agawowatych.
- Park narodowy Joshua Tree odznacza się niezwykle zróżnicowaną florą i fauną, a drzewa Jozuego przystosowały się do ekstremalnych pustynnych warunków.
- Zmiany klimatyczne zagrażają przetrwaniu młodych drzew Jozuego, które są bardziej wrażliwe na suszę i upały, dlatego botanicy poszukują sprzyjających im siedlisk.
- Więcej podobnych informacji znajdziesz na stronie głównej serwisu
Film akcji p.t. "Drzewo Jozuego" z 1993 roku rozgrywa się m.in. w pobliżu parku narodowego znanego jako Joshua Tree National Park. Fabuła w niewielkim stopniu jednak nawiązuje do charakterystycznych drzew, od których wzięła się nazwa chronionego obszaru.
Drzewo Jozuego. Wytrwa w ekstremalnych warunkach
Park narodowy jest położony w południowo-wschodniej części Kalifornii i funkcjonuje od 1994 r - wcześniej był pomnikiem przyrody. Wschodnia część leży w obrębie pustyni Kolorado, będącej częścią pustyni Sonora. Zachodnia część parku leży w obrębie położonej wyżej, chłodniejszej i wilgotniejszej pustyni Mojave. Na terenie parku znajduje się pięć naturalnych oaz.
Nazwa parku wywodzi się oczywiście od charakterystycznych drzew Jozuego, które występują powszechnie na jego terenie.
Na obszarze parku można poza tym znaleźć ponad 700 różnych gatunków roślin. O bogatym zróżnicowaniu flory może świadczyć fakt, że pierwotnie jako nazwę parku proponowano Park Narodowy Roślin Pustynnych". Ale przeważyły wyjątkowe drzewa, a nawet byliny, bo to nie "prawdziwe drzewa".
Jukka Jozuego nie jest prawdziwym drzewem, gdyż nie posiada specyficznych dla każdego drzewa pierścieni wzrostu. Trudne też jest właściwe określenie wieku tych bylin, choć ich żywotność określa się na około 900 lat. Tak długi okres życia jest spowodowany bardzo powolnym wzrostem, wynoszącym od 1 do 7 cm rocznie. W końcu rośnie w dość wymagających warunkach ze względu na ich pustynny charakter. A drzewa Jozuego potrafią przetrwać w temperaturze 60 stopni Celjusza.
Warto wiedzieć, że w procesie rozmnażania drzewa Jozuego (jak i wiele innych jukk) weszło w specyficzną symbiozę z gatunkiem ćmy Tegeticula yuccasella, które jedyne rozwinęły specjalistyczne organy, dzięki którym mogą składać swoje jajeczka w jajnikach kwiatowych tych roślin, jednocześnie przyczyniając się do transportu pyłku z jednego kwiatu na inne.
Na terenie parku znajdują poza tym schronienie liczne gatunki zwierząt, wśród nich 55 gatunków ssaków, 44 gatunki gadów, ponad 250 gatunków ptaków oraz 3 gatunki przystosowanych do życia na pustyni płazów. Ze większość zwierząt żyjących w parku prowadzi nocny tryb życia, w ciągu dnia szukając schronienia przed promieniami słońca w cieniu lub pod ziemią.
Jest jednak nieco zła wiadomość dotycząca przyszłości tych wybitnych roślin. Chociaż dorosłe drzewa Jozuego tolerują trudne warunki, młode drzewa mogą wkrótce walczyć o przetrwanie. Są bowiem bardziej wrażliwe na upały i suszę, a dojrzałość płciową osiągają dopiero w wieku 50-70 lat. Zmiana klimatu nie oszczędza bylin.
Czy istnieją miejsca, w których klimat będzie na tyle sprzyjający, że będą mogły one nadal rosnąć? Na to pytanie starają się teraz odpowiedzieć botanicy.
Quiz o choinkach, nie tylko świątecznych. Sprawdź się!
