Polscy naukowcy pomogli odkryć żywą skamieniałość sprzed milionów lat

Dołącz do ZIELONA INTERIA także na Facebooku.

Zaskakującą symbiozę koralowców i liliowców udokumentowano w głębinach Oceanu Spokojnego u wybrzeży Honshu i Shikoku. Dowody na to, że kiedykolwiek te organizmy ze sobą współdziałały, zniknęły z zapisu kopalnego na ponad 270 mln lat. 

"Relacja między koralowcami a liliowcami, charakterystyczna dla żyjącej w strefie dennej społeczności paleozoiku, zniknęła w ostatnim okresie ery. To pierwszy szczegółowy opis ich ponownego odkrycia we współczesnych morzach" - napisali naukowcy w czasopiśmie "Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology". 

Serwis Science Alert wyjaśnia, że wówczas z liliowców bardzo często wyrastały bezszkieletowe koralowce. To pozwalało im przenieść się z dna do wyższych stref oceanu, gdzie silniejsze prądy ułatwiały filtrowanie pokarmu.

Ostatnie dokumentowane skamieniałości wskazują, że taka zależność zakończyła się około 273 mln lat temu. Wtedy wymarły gatunki koralowców i liliowców, które w ten sposób współżyły. Nie było także dowodów na to, że inne gatunki wypracowały podobną symbiozę.  

W 2015 i 2019 r. polsko-japoński zespół badawczy pobrał próbki na głębokości 146 metrów. Znajdowały się tam dwa gatunki koralowców (anemony morskie i bardzo rzadkie koralowce sześciopromienne), które wyrastały z japońskich liliowców (Metacrinus rotundus).

Prof. Mikołaj Zapalski z Uniwersytetu Warszawskiego swoje odkrycie nazwali "żywą skamieniałością". Jednak współczesne gatunki mogą różnić się od tych z paleozoiku: mikrotomografia wykazała, że koralowce nie zmieniają szkieletów liliowców.

Zdaniem Science Alert, różnicę może wyjaśniać 100 mln lat przerwy w opisie gatunku. Miękkie korale zazwyczaj nie są widoczne w skamieniałościach, zatem jeżeli nie wnikały w strukturę liliowców, nie było możliwości, aby były zauważone.

Odkrycie ma pomóc naukowcom w lepszym zrozumieniu paleozoiku oraz ówczesnych ekosystemów.