Odkryto gigantycznego robaka piaskowego. Prawda dziwniejsza niż fikcja

Odkrycie, opublikowane w czasopiśmie "Scientific Reports", to wynik rekonstrukcji niezwykłej skamieliny. Udało się ustalić, że była to nora gigantycznych robaków.

- Fascynowała mnie ta nora potwora - mówi kierujący badaniami doktorant nauk o Ziemi SFU, Yu-Yen Pan dodając: - W porównaniu z innymi skamieniałościami śladowymi, które zwykle mają zaledwie kilkadziesiąt centymetrów długości, ta była ogromna. Miała dwa metry długości i 2-3 cm średnicy. Charakterystyczne, podobne do piór struktury wokół niej, były również wyjątkowe, a żadna wcześniej badana skamielina nie wykazała podobnych cech.

Naukowiec  opowiada, że próbując ustalić, co zamieszkiwało norę, kontaktował się z biologami morskimi, podwodnymi fotografami i właścicielami akwariów, aby porównać nory współczesnych wodnych robaków, ze znaleziskiem. - To pozwoliło nam dojść do wniosku, że ta śladowa skamielina powstała za sprawą gigantycznych, drapieżnych robaków - mówi Pan.

Współcześnie żyjący robak Bobbit, czasem nazywany "piaskowym napastnikiem", który osiąga metr długości i jest drapieżny, wyczuwa ofiarę czułkami. Gdy ją schwyta potężnymi szczękami, wycofuje się do nory. Kiedy się w niej zakopie, wypełnia ją całą. Badacze przypuszczają, że dokładnie tak samo działał starożytny robak. Tyle, że był znacznie większy.

Analiza pradawnej nory wykazała wysokie stężenie żelaza wokół jej ścianek, co doprowadziło naukowców do wniosku, że robak wydzielał śluz wzmacniający ściany po każdym karmieniu.

Otwory nor Bobbitów są podobne, co może wskazywać, że starożytny robak do swojej nory wycofywał się z wciąż żywą ofiarą.

Morskie drapieżne robaki pojawiły się już we wczesnym paleozoiku (400 mln lat temu), ale ich ciała zbudowane z tkanek miękkich ulegają rozkładowi, pozostawiając niewiele śladów ich istnienia. Uważa się, że Pennichnus formosae jest pierwszą znaną skamieniałością śladową wytworzoną przez takiego drapieżnika budującego zasadzki podpowierzchniowe.