Naukowcy z Uniwersytetu Stanowego w Michigan w USA zbadali, jak zamknięcie ludzi z powodu obostrzeń związanych z pandemią wpływa na zachowanie dzikich zwierząt.
Dzięki pandemii naukowcy mogą ocenić nie tylko zmiany w zachowaniu ludzi pod wpływem przymusowej separacji od społeczeństwa, ale i to, jak ludzie wpływają na zwierzęta. W porównaniu do poprzedniego roku, w 2020 r. emisja dwutlenku węgla na świecie spadła o 17 proc. Pasażerski ruch lotniczy prawie zanikł, na ulicach jeździło o wiele mniej samochodów, a transport publiczny w niektórych miejscach przestawił się na "świąteczny" rozkład jazdy.
Natura nie znosi próżni. Ulice opustoszały, jednak tylko na chwilę. W niektórych polskich miastach można niekiedy spotkać dziki, a w ich okolicach pojawiają się wilki. Zmiany zaobserwowano także m.in. w zachowaniu królików we Włoszech, które zmieniły tryb życia z nocnego na dzienny. Z kolei u pasówek białobrewych w okolicach San Francisco w USA zauważono cichszą komunikację między ptakami.
Amerykańscy naukowcy zbadali więc m.in. kiedy zwierzęta żerują, jak zmieniło się ich komunikowanie, jak bardzo są czujne oraz po jakich terenach się przemieszczają. Badacze przypuszczają, że wraz z mniejszą obecnością ludzi, zwierzęta przestawiają się na tryb dzienny. Dodatkowo, powiększają swoje terytoria oraz chętniej odwiedzają nieznane im dotąd miejsca.
Badania mają znaczenie nie tylko dla poznania skutków pandemii koronawirusa. Naukowcy wymieniają co najmniej kilka korzyści płynących z ich projektu. Po pierwsze, wyniki pozwolą lepiej zbadać naturalne zachowania zwierząt, które nie jest poddane tak wielkiej ingerencji ludzkiej. Mniejsza turystyka (momentami wręcz prawie zerowa) ułatwia zbadanie, ile czasu potrzebuje natura, by zregenerować zanieczyszczone bądź zniszczone przez człowieka ekosystemy. Po trzecie, pozwoli także sprawdzić jak najlepiej mogłyby się rozwijać obserwowane gatunki, gdyby tylko dać im więcej przestrzeni i spokoju.
