Majestatyczne, dziwne i nietypowe zwierzęta narodowe z całego świata

Na samym środku opartej na czarno-żółto-czerwonych barwach flagi Ugandy znajduje się sporych rozmiarów ptak będący symbolem wspomnianego państwa. Jego podniesiona do góry noga ma świadczyć o rozwoju kraju, a on sam ma być symbolem dobrobytu.

Jest to pochodzący z rodziny żurawi koronnik szary, który zamieszkuje dolną część Afryki. Obecnie uważa się go za gatunek zagrożony wyginięciem, gdyż przy życiu pozostało jedynie kilkadziesiąt tysięcy osobników.

Wspomniane zwierzęta osiągają około metr wysokości oraz rozpiętość skrzydeł wynoszącą mniej więcej dwa metry. Ich charakterystycznymi elementami są złota korona ze sztywnych piór znajdująca się na czubku głowy oraz niewielki, krwistoczerwony worek gardłowy umiejscowiony pod dziobem.

Każdy, kto był w Chorwacji, wie, że środkiem płatniczym w tym kraju są kuny. Co ciekawe, ich zwierzętami narodowymi również są kuny i to właśnie im wspomniane pieniądze zawdzięczają swoją nazwę. Kiedyś skóry tych zwierząt były powszechnie używane do płacenia, w związku z czym postanowiono tak nazwać walutę.

Mało osób zdaje sobie sprawę z tego, że kuna znajduje się na fladze Chorwacji. Rzeczone stworzenia dobrze się chowają, więc nawet wypatrzenie ich na wspomnianej fladze nie należy do łatwych zadań.

Na fladze Kiribati możemy zobaczyć fregatę przelatującą nad zachodzącym złotym Słońcem. Wspomniany ptak symbolizuje siłę, wolność oraz nawiązuje do tamtejszych tańców ludowych wzorowanych na ruchach godowych tego stworzenia.

Słowo "fregata" może nam się głównie kojarzyć z pewnym rodzajem okrętów. To właśnie im zawdzięcza swoją nazwę ten tropikalny ptak, którego wypełniony powietrzem worek gardłowy przypomina właśnie rozpięty żagiel fregaty.

Wspomniane zwierzęta osiągają do 114 centymetrów długości oraz do 244 centymetrów rozpiętości skrzydeł. Żywią się głównie różnego rodzaju niewielkimi stworzeniami morskimi i słyną z nad wyraz dobrej umiejętności latania.

Krajobraz Peru kojarzy nam się głównie z lamami. Nic więc dziwnego, że jedną z nich - wikunię andyjską - znajdziemy nawet w urzędowej fladze Peru. Umiejscowiona obok drzewa chinowego symbolizuje wraz z nim po prostu królestwo zwierząt i roślin.

Wikunie charakteryzują się dosyć smukłą budową ciała i mięciutką, puszystą sierścią, dzięki czemu aż chciałoby się je przytulić. W naturze spotkamy je wyłącznie w Andach na dużych wysokościach.

Wskutek masowych polować wikunie andyjskie zniknęły z wielu terenów, na których pierwotnie żyły. Na szczęście dzięki odpowiednim programom ochronnym ich dalszy los nie jest już zagrożony.

Kontynentalną cześć Ameryki Środkowej zamieszkują między innymi niewielkie ptaszki nazywane kwezalami herbowymi. Ich największe populacje znajdują się w Gwatemali, która nawet umieściła jednego z nich w swojej fladze.

Wspomniane zwierzęta odgrywała ważną rolę w wierzeniach rdzennych ludów. Uważano je za samych posłańców bogów. Nic więc dziwnego, że za zabicie takiego ptaka karano śmiercią. Dzięki temu mogły one w miarę beztrosko się rozwijać. Wszystko zmieniło się wraz z przybyciem do Ameryki konkwistadorów, którzy znacząco zmniejszyli ich populację. Dziś kwezale są bliskie zagrożenia wyginięciem.

Wiele osób uważa wspomniane ptaki za jedne z najpiękniejszych na świecie. Gdyby polscy ornitolodzy dosłownie przetłumaczyli ich angielską nazwę mielibyśmy do czynienia z "kwezalami olśniewającymi".

Przymiotnika "olśniewający" z pewnością nie użyjemy do jednego z narodowych zwierząt Andory, który jest bydło domowe. Dwie przedstawicielki tego gatunku zawędrowały na flagę Andory. Krowa, jak wygląda, każdy widzi - można by rzec.

Znajdująca się na Morzu Karaibskim Dominika jest jedynym miejscem na naszej planecie, na którym żyją amazonki cesarskie. Nic więc dziwnego, że są one symbolem narodowym tego państwa i jedna z nich widnieje nawet na środku flagi Dominiki.

Niestety wkrótce możemy ich już więcej nie zobaczyć, gdyż są one krytycznie zagrożone wyginięciem. Obecnie przy życiu pozostało zaledwie kilkadziesiąt osobników. Być może, wystarczy, że w Dominikę uderzy jeden potężny cyklon tropikalny, by wspomniane papugi przeszły do historii.

Cudowronka krasnopióra, podobnie jak amazonka cesarska, zamieszkuje wyłącznie jedną wyspę z tą różnicą, że jest nią Nowa Gwinea. Na szczęście jej sytuacja wygląda o wiele lepiej niż wspomnianej amazonki i w najbliższy latach nie grozi jej aż tak poważne niebezpieczeństwo.

Cudowronki osiągają około 30 centymetrów długości i żywią się głównie owocami. Samce tego gatunku charakteryzują się długimi, majestatycznymi, czerwonopomarańczowymi piórami, które prezentowane są podczas godów.